Araştırma Makalesi
CORPORATE SOCIAL RESPONSIBILITY AND ENVIRONMENTAL SUSTAINABILITY RELATIONSHIP: THE CASE OF COMPANIES IN THE MARMARA REGION OF TURKEY
Öz
Corporate Social Responsibility is to ensure their output during their
activities without harming to the society, to see all environmental actors as a
part of their business existence and to prioritize social utility. The aim of
this study is to investigate the importance and the place of the Corporate
Social Responsibility principles in the provision of a sustainable environment.
It has been understood that no study has been conducted to examine the
relationship between Corporate Social Responsibility and Environmental
Sustainability in the literature. For this purpose, a survey was conducted with
128 employees from various companies in the Marmara Region. Surveys were
analyzed using the Structural Equation Model and the results were interpreted.
According to the results of the analysis, a positive and strong relationship
has emerged between Corporate Social Responsibility and Environmental
Sustainability. In this case, companies with a sense of corporate social
responsibility and management style succeed in achieving Environmental
Sustainability.
Anahtar Kelimeler
Corporate Social Responsibility Environmental Sustainability Structural Equation Model
Kaynakça
- Adiloğlu, B. (2010). İç Denetim Süreci ve Temel İşletme Faaliyetlerinin Kontrol Prosedürleriyle Değerlendirilmesi: Bir Uygulama. (Doktora Tezi), İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
- Aksoy, Ç. (2013). Sürdürülebilirlik Performansının Değerlendirilmesine Yönelik Ölçek Önerisi ve Türkiye'deki İşletmelerde Uygulaması. (Doktora Tezi), Marmara Üniversitesi, İstanbul.
- Altınok, S., Fırat, E., & Soyu, E. (2015). Küresel İklim Değişikliği Sorununun Çözümü İçin Yeni Bir Sürdürülebilir Kalkınma Anlayışı International Conference on Eurasian Economies.
- Atagan Çetin, A. (2016). Kurumsal Sürdürülebilirliğin Sağlanmasında Risk Odaklı İç Denetim ve Bir Araştırma. (Doktora Tezi), Marmara Üniversitesi, İstanbul.
- Atagan Çetin, A., & Pamukçu, A. (2018). Risk-based Internal Audit and Corporate Sustainability. Academic Research in Social, Human and Administrative Sciences-I.
- Carroll, A. B. (1991). The Pyramid of Corporate Social Responsibility: Toward the Moral Management of Organizational Stakeholders. Business horizons, 34(4).
- Ceylan, Ö. (2010). Tüketicilerin Çevresel Sürdürülebilirlik ve Ekolojik Moda Konusunda Bilgi Düzeyi, Tutum ve Davranışlarının Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma. (Yüksek Lisans Tezi), Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
- Cingöz, A., & Akdoğan, A. A. (2012). İşletmelerin Kurumsal Sosyal Sorumluluk Faaliyetleri: Kayseri İli’nde Bir Uygulama. Atatürk üniversitesi sosyal bilimler enstitüsü dergisi, 16(3).
- Dalyan, F. (2007). Kurumsal Sosyal Sorumluluk İşletmeler ve Sosyal Sorumluluk. Sosyal Sorumluluğun Temelleri.
- Fontana, R., & Ferrucci, M. (2014). Environmental Sustainability as Indicator of Social Quality: The New Opportunities Offered by Communication. International Journal of Social Quality, 4(1). doi:10.3167/IJSQ.2014.040104
- Güney, T., & Bakırtaş, İ. (2011). Çevresel Sürdürülebilirlik ve Yozlaşma İlişkisi: Bir Kesit Veri Analizi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi(30).
- Heves, M. (2011). Bankalarda Kurumsal Yönetişim ve Risk Yönetimi. Edirne.
- İner, G. (2013). Kırsal Konutlarda Sürdürülebilirlik Kriterlerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Yöntem: Edirne Örneği. (Doktora Tezi), Trakya Üniversitesi, Edirne.
- Karalar, R., & Kiracı, H. (2011). Çevresel Sorunlara Karşı Bir Çözüm Önerisi Olarak Sürdürüleblir Tüketim Düşüncesi Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi(30).
- Koçak, F., & Balcı, V. (2010). Doğada Yapılan Sportif Etkinliklerde Çevresel Sürdürülebilirlik.
- Levi Coşkun, İ. (2013). Türkiye’de Tüketici Bakış Açısıyla Kurumsal Sürdürülebilirlik Bileşenlerinin Marka Varlığı Bileşenleri ile İlişkisi. (Doktora Tezi), Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Moldan, B., Janoušková, S., & Hák, T. (2012). How to Understand and Measure Environmental Sustainability: Indicators and Targets. Ecological Indicators, 17.
- Morelli, J. (2011). Environmental Sustainability: A Definition for Environmental Professionals. Journal of environmental sustainability, 1(1), 2.
- Oto, N. (2011). Çevresel Sürdürülebilirlik ve Havaalanları: Esenboğa Havalimanı Örneği. (Doktora Tezi), Ankara Üniversitesi, Ankara
- Sarıkaya, M., Erdoğan, M., & Kara, F. Z. (2010). İnternet Ekonomisi ve Kurumsal Sürdürülebilirlik. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi.
- Sarıkaya, M., & Kara, F. Z. (2007). Sürdürülebilir Kalkınmada İşletmenin Rolü: Kurumsal Vatandaşlık. Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14(2).
- Şahin, G. (2018). Çevresel Sürdürülebilirlik Kapsamında Türkiye Düzey-2 Alt Bölgeleri Üzerine Bir Çözümleme. (Doktora Tezi), İnönü Üniversitesi, Malatya.
- Tüm, K. (2014). Kurumsal Sürdürülebilirlik ve Muhasebeye Yansımaları: Sürdürülebilirlik Muhasebesi. Akademik Yaklaşımlar Dergisi, 5(1).
- Türker, D. (2006). Çalışanları Kurumsal Sosyal Sorumluluk Algısının Örgütsel Bağlılıkları Üzerindeki Etkisi: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması. (Yüksek Lisans Tezi), Dokuz Eylül Üniversitesi İzmir.
- Türkmen, N. (2009). Tekstil ve Moda Tasarımı Açısından Sürdürülebilirlik ve Dönüşüm. (Sanatta Yeterlik Tezi), Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, İstanbul.
- Weber, M. (2008). The Business Case for Corporate Social Responsibility: A Company-level Measurement Approach for CSR. European Management Journal, 26(4).
KURUMSAL SOSYAL SORUMLULUK VE ÇEVRESEL SÜRDÜRÜLEBİLİRLİK İLİŞKİSİ: MARMARA BÖLGESİNDEKİ İŞLETMELER ÖRNEĞİ
Öz
Kurumsal Sosyal
Sorumluluk, işletmelerin faaliyetleri sırasında çıktılarını, topluma zarar
vermeden sağlaması, tüm çevresel aktörleri işletme varlığının bir parçası
olarak görmesi ve toplumsal faydayı ön plana almasıdır. Yapılan literatür taramasında
Kurumsal Sosyal Sorumluluk ve Çevresel Sürdürülebilirlik arasındaki ilişkiyi
incelemek için çalışma gerçekleştirilmediği anlaşılmıştır. Bu çalışmanın amacı, Sürdürülebilir çevrenin
sağlanmasında Kurumsal Sosyal Sorumluluk ilkelerinin önemi ve yerini
araştırmaktır. Bu amaçla İstanbul, Kocaeli ve Bursa illerinde bulunan çeşitli
işletmelerden 128 personel ile anket yapılmıştır. Anketler, Yapısal Eşitlik
Modeli kullanılarak analiz edilmiş ve sonuçlar yorumlanmıştır. Analiz
sonuçlarına göre, Kurumsal Sosyal Sorumluluk ve Çevresel Sürdürülebilirlik
arasında pozitif ve güçlü bir ilişki çıkmıştır. Bu durumda Kurumsal Sosyal
Sorumluluk anlayışına ve yönetim biçimine sahip işletmeler Çevresel
Sürdürülebilirliği sağlamada başarılı olmaktadır.
Anahtar Kelimeler
Kurumsal Sosyal Sorumluluk Çevresel Sürdürülebilirlik Yapısal Eşitlik Modeli
Kaynakça
- Adiloğlu, B. (2010). İç Denetim Süreci ve Temel İşletme Faaliyetlerinin Kontrol Prosedürleriyle Değerlendirilmesi: Bir Uygulama. (Doktora Tezi), İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
- Aksoy, Ç. (2013). Sürdürülebilirlik Performansının Değerlendirilmesine Yönelik Ölçek Önerisi ve Türkiye'deki İşletmelerde Uygulaması. (Doktora Tezi), Marmara Üniversitesi, İstanbul.
- Altınok, S., Fırat, E., & Soyu, E. (2015). Küresel İklim Değişikliği Sorununun Çözümü İçin Yeni Bir Sürdürülebilir Kalkınma Anlayışı International Conference on Eurasian Economies.
- Atagan Çetin, A. (2016). Kurumsal Sürdürülebilirliğin Sağlanmasında Risk Odaklı İç Denetim ve Bir Araştırma. (Doktora Tezi), Marmara Üniversitesi, İstanbul.
- Atagan Çetin, A., & Pamukçu, A. (2018). Risk-based Internal Audit and Corporate Sustainability. Academic Research in Social, Human and Administrative Sciences-I.
- Carroll, A. B. (1991). The Pyramid of Corporate Social Responsibility: Toward the Moral Management of Organizational Stakeholders. Business horizons, 34(4).
- Ceylan, Ö. (2010). Tüketicilerin Çevresel Sürdürülebilirlik ve Ekolojik Moda Konusunda Bilgi Düzeyi, Tutum ve Davranışlarının Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma. (Yüksek Lisans Tezi), Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
- Cingöz, A., & Akdoğan, A. A. (2012). İşletmelerin Kurumsal Sosyal Sorumluluk Faaliyetleri: Kayseri İli’nde Bir Uygulama. Atatürk üniversitesi sosyal bilimler enstitüsü dergisi, 16(3).
- Dalyan, F. (2007). Kurumsal Sosyal Sorumluluk İşletmeler ve Sosyal Sorumluluk. Sosyal Sorumluluğun Temelleri.
- Fontana, R., & Ferrucci, M. (2014). Environmental Sustainability as Indicator of Social Quality: The New Opportunities Offered by Communication. International Journal of Social Quality, 4(1). doi:10.3167/IJSQ.2014.040104
- Güney, T., & Bakırtaş, İ. (2011). Çevresel Sürdürülebilirlik ve Yozlaşma İlişkisi: Bir Kesit Veri Analizi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi(30).
- Heves, M. (2011). Bankalarda Kurumsal Yönetişim ve Risk Yönetimi. Edirne.
- İner, G. (2013). Kırsal Konutlarda Sürdürülebilirlik Kriterlerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Yöntem: Edirne Örneği. (Doktora Tezi), Trakya Üniversitesi, Edirne.
- Karalar, R., & Kiracı, H. (2011). Çevresel Sorunlara Karşı Bir Çözüm Önerisi Olarak Sürdürüleblir Tüketim Düşüncesi Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi(30).
- Koçak, F., & Balcı, V. (2010). Doğada Yapılan Sportif Etkinliklerde Çevresel Sürdürülebilirlik.
- Levi Coşkun, İ. (2013). Türkiye’de Tüketici Bakış Açısıyla Kurumsal Sürdürülebilirlik Bileşenlerinin Marka Varlığı Bileşenleri ile İlişkisi. (Doktora Tezi), Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Moldan, B., Janoušková, S., & Hák, T. (2012). How to Understand and Measure Environmental Sustainability: Indicators and Targets. Ecological Indicators, 17.
- Morelli, J. (2011). Environmental Sustainability: A Definition for Environmental Professionals. Journal of environmental sustainability, 1(1), 2.
- Oto, N. (2011). Çevresel Sürdürülebilirlik ve Havaalanları: Esenboğa Havalimanı Örneği. (Doktora Tezi), Ankara Üniversitesi, Ankara
- Sarıkaya, M., Erdoğan, M., & Kara, F. Z. (2010). İnternet Ekonomisi ve Kurumsal Sürdürülebilirlik. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi.
- Sarıkaya, M., & Kara, F. Z. (2007). Sürdürülebilir Kalkınmada İşletmenin Rolü: Kurumsal Vatandaşlık. Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14(2).
- Şahin, G. (2018). Çevresel Sürdürülebilirlik Kapsamında Türkiye Düzey-2 Alt Bölgeleri Üzerine Bir Çözümleme. (Doktora Tezi), İnönü Üniversitesi, Malatya.
- Tüm, K. (2014). Kurumsal Sürdürülebilirlik ve Muhasebeye Yansımaları: Sürdürülebilirlik Muhasebesi. Akademik Yaklaşımlar Dergisi, 5(1).
- Türker, D. (2006). Çalışanları Kurumsal Sosyal Sorumluluk Algısının Örgütsel Bağlılıkları Üzerindeki Etkisi: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması. (Yüksek Lisans Tezi), Dokuz Eylül Üniversitesi İzmir.
- Türkmen, N. (2009). Tekstil ve Moda Tasarımı Açısından Sürdürülebilirlik ve Dönüşüm. (Sanatta Yeterlik Tezi), Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, İstanbul.
- Weber, M. (2008). The Business Case for Corporate Social Responsibility: A Company-level Measurement Approach for CSR. European Management Journal, 26(4).
Toplam 26 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 21 Sayı: 2 |
Kaynak Göster
Cited By
İŞLETME ETİĞİ UYGULAMASININ BİST 50 ÖZELİNDE İNCELENMESİ
Anadolu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi
https://doi.org/10.53443/anadoluibfd.1201645
Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Creative Commons Attribution 4.0 ile lisanslanmıştır.