Öz
Bu
çalışmanın amacı işletmelerin ekonomik faaliyetleri sonucu çevreye verdiği
zararlardan bir tanesi olan elektrikli elektronik aletlerin atıklarına ilişkin
atık yönetimi ve maliyetlerini ne şekilde muhasebeleştirdiğini ve buna ilişkin ulusal
ve uluslararası düzeyde hangi düzenlemelerin yer aldığını örneklerle
açıklamaktır. Çalışmada literatür taraması yapıldıktan sonra e-atık kavramı ve
atık yönetiminden bahsedilmiş, dünya ülkelerinin atık yönetimi konusundaki
politikalarına kısaca değinilmiştir. İşletmelerin atık yönetimi maliyetlerinin
ya da e-atıkların bertaraf edilmesine ilişkin maliyetleri ne şekilde
muhasebeleştirileceğine ilişkin örnekler verilmiş, bu maliyetlerin işletmeler tarafından
genellikle üretim ya da yönetim gideri olarak muhasebeleştirildiği görülmüştür.
Atık elektrikli elektronik aletlere ilişkin yükümlülüklerin ne zaman doğacağı
ne zaman muhasebeleştirileceği konusu TFRS Yorum 6 çerçevesinde incelenmiş,
yükümlülüğün piyasaya katılım ile ilişkili olarak ortaya çıktığı örneklerle ortaya
konmuştur.
Anahtar Kelimeler
Çevre Muhasebesi TFRS Yorum 6 Atık Yönetimi Atık Yönetimi Maliyeti E-Atık
Kaynakça
- Aktürk, A., Akcanlı, F., Şenol, H., ve Akyüz, Y. (2012). Muhasebe Standartları Bağlamında Otel İşletmelerinde Çevre Muhasebesi. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt: 8, Yıl: 8, Özel Sayı, 8 , 87- 108.
- Barbu, E. M., Dumontier, P., Feleaga, N., ve Feleaga, L. (2011). Mandatory Environmental Disclosures by Companies Complying with IASs/ IFRSs: The Case of France, Germany abd th UK. The International Journal of Accounting , 231- 247.
- Biswas, I., ve Rahaman, M. (2012). Bangladesh Financial Reporting Standard (BFRS) and Environmental Accounting: A Case Study of Listed MAnufacturing Companies in Bangladesh. Journal of Business and Technology, Vol: VI, Issue: 2, JAnuary-June , 1-20.
- Çalış, Y. E. (2013). Çevresel Maliyetlerin Muhasebeleştirilmesi. Marmara Üniversitesi İ.İ.B. Dergisi, Cilt: 34, Sayı: 1 , 175-190.
- Davis, G., ve Wolski, M. (2009). E-waste and the Sustainable Organisation: Griffith University's Approach to E-Waste. International Journal of Sustainability in Higher Education, Vol. 10, No:1 , 21-32.
- Ejiogu, A. R. (2013). E-Waste Economics: A Nigerian Perspective. Management of Environmental Quality: An International Journal, Vol: 24, No:2 , 199-213.
- Ergülen, A., ve Büyükkeklik, A. (2008). Sürdürülebilir Kalkınmanın Ekonomik ve Çevre Boyutları Açısından Atık Yönetimi ve E-Atıklar. Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt: 1, Sayı: 2 , 19-30.
- Firoz, M., ve Ansari, A. (2010). Environmental Accounting and International Financial Reporting standards (IFRS). International Journal of Business and Management, Vol. 5, No. 10 , 105-112.
- Gönen, S., ve Güven, Z. (2014). Çevresel Maliyetlerin Muhasebeleştirilmesine Yönelik Bir Seramik Fabrikasında Uygulama. Muhasebe ve Finansman Dergisi, Temmuz 2014 , 39-58.
- Haftacı, V., ve Soylu, K. (2008). Çevresel Bilgilerin Muhasebesi ve Raporlanması. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (15) , 92-113.
Öz
Kaynakça
- Aktürk, A., Akcanlı, F., Şenol, H., ve Akyüz, Y. (2012). Muhasebe Standartları Bağlamında Otel İşletmelerinde Çevre Muhasebesi. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt: 8, Yıl: 8, Özel Sayı, 8 , 87- 108.
- Barbu, E. M., Dumontier, P., Feleaga, N., ve Feleaga, L. (2011). Mandatory Environmental Disclosures by Companies Complying with IASs/ IFRSs: The Case of France, Germany abd th UK. The International Journal of Accounting , 231- 247.
- Biswas, I., ve Rahaman, M. (2012). Bangladesh Financial Reporting Standard (BFRS) and Environmental Accounting: A Case Study of Listed MAnufacturing Companies in Bangladesh. Journal of Business and Technology, Vol: VI, Issue: 2, JAnuary-June , 1-20.
- Çalış, Y. E. (2013). Çevresel Maliyetlerin Muhasebeleştirilmesi. Marmara Üniversitesi İ.İ.B. Dergisi, Cilt: 34, Sayı: 1 , 175-190.
- Davis, G., ve Wolski, M. (2009). E-waste and the Sustainable Organisation: Griffith University's Approach to E-Waste. International Journal of Sustainability in Higher Education, Vol. 10, No:1 , 21-32.
- Ejiogu, A. R. (2013). E-Waste Economics: A Nigerian Perspective. Management of Environmental Quality: An International Journal, Vol: 24, No:2 , 199-213.
- Ergülen, A., ve Büyükkeklik, A. (2008). Sürdürülebilir Kalkınmanın Ekonomik ve Çevre Boyutları Açısından Atık Yönetimi ve E-Atıklar. Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt: 1, Sayı: 2 , 19-30.
- Firoz, M., ve Ansari, A. (2010). Environmental Accounting and International Financial Reporting standards (IFRS). International Journal of Business and Management, Vol. 5, No. 10 , 105-112.
- Gönen, S., ve Güven, Z. (2014). Çevresel Maliyetlerin Muhasebeleştirilmesine Yönelik Bir Seramik Fabrikasında Uygulama. Muhasebe ve Finansman Dergisi, Temmuz 2014 , 39-58.
- Haftacı, V., ve Soylu, K. (2008). Çevresel Bilgilerin Muhasebesi ve Raporlanması. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (15) , 92-113.
Ayrıntılar
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
|---|---|
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 28 Nisan 2017 |
| Gönderilme Tarihi | 30 Ocak 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 20 Sayı: 1 |
Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.